Bu piktograma Almanya'da parkların içlerindeki bazı patikaların başlarında rastlayabiliyoruz. Anlamı, 'bu yol yayalar içindir' yani 'anne çocuk gezinenler içindir, bisiklet ya da araba için değildir' yani 'güvenlidir'. Buraya kadar tamam ama bu tabelada benim ilk gördüğüm bu olmadı. Piktogramdaki annenin dik başlı duruşu ve kararlı adımlarına karşın elinden tuttuğu kız çocuğu kesinnlikle annesinin istediği yöne gitmek istemiyor! O çocuk, tam da annesine karşı gelip ağlarken yakalanmış. Anne, belediyenin yayalar için belirlediği yoldan gitmekte çok kararlı ve içi rahat görünüyor ama çocuğun bir sıkıntısı var. Alman çocuklarının, yaşları kaç olursa olsun hiç ama hiç şımarık ya da içten pazarlıklı ya da gazlı ya da mızmız çocuklar olmadıklarını ve yaptıkları hareket her ne ise mutlaka ve mutlaka mantıklı bir açıklaması olacağını varsayarsak, bu çocuk belki de sonradan başlarına bela olacağından korktuğu bir tehlikeyi sezdiği için, olduğu yerde sabitlenip kalmak istercesine böyle dizlerini büküp annesini engellemeye çalışıyor. Peki ya bu tabelayı gören duyarlı bir anne ne yapmalı? İşte bu cevabı belediye, annenin insiyatifine bırakıyor. 'Ben' diyor, 'bu yolla ilgili elimdeki en objektif bilgiyi sana en net biçimde sunuyorum bu piktogramla. Gerisi sana kalmış eyy anne...'
Bu karmaşık durumdan dolayı parklarda, bu yollarda çocuklarına kuş sesi taklidi yaparak eğitim verirken gezinen annelere olduğu gibi, işte tam da bu tabelanın önünde dona kalmış annelere rastlamak da mümkündür. Buradan yola çıkarak Almanya'da duyarlı ve duyarsız annelerin oranlarının birbirine yakın olduğunu söyleyebilir miyiz? Öte yandan 'duyarsız' olarak değerlendirebileceğimiz bazı annelerin, çocuklarının hayatı olduğu gibi öğrenmelerini istedikleri için fazla korumacı bir yetiştirme biçimine soğuk bakan annelerden olabileceğini de göz önünde bulundurmalıyız ha ne dersin Benjamin? Evet tabii tabii sayın kendim. Hmmm..Hmmm..
No comments:
Post a Comment