bünyemin

bugün 16 km koşmam gerekiyordu ama 5.km'de durdum kaldım. bacaklarım çekildi. başım ağrıyordu. güneşle etraftaki karlar erimeye başladığı için lastik ayakkabılarım da tüm ayağımı su içinde bırakmak zorunda kaldılar. eve yürüyerek dönünce de biraz dondum ama çaktırmadım.
ama bu arada ormanda kar olağanüstü. her yer (tercihe göre)tablo/çizgifilm karesi gibi. innncecik dalların üstünde sanki özel bir efsunla orda durabiliyorlarmış gibi görünen sekiz on santim kalınlığında kar tabakaları vardı ve bulutlar dağılıp da güneş çıkınca, en tepedeki dalların üzerindeki karlar yavaş yavaş gevşeyip aşağıya düşmeye başlayınca yere inene kadar çarptıkları dallardan giderek daha küçük kar tozlarında bölünerek kar yağıyormuş hissi veriyorlardı. tüm ormanda ağaçlardan kar yağıyordu çok güzeldi!
Kuhsee'ye gittim, gölün küçük bir kısmı buz tutmuştu. taş attım attım kırılmadı! sağlam buz yani!
sonra eve geldim.başım çatlıyor. yemek. ilaç. patlıyor!
düştüm sızdım uyudum. camıma kar topu attı çocuklar bir ara, savaş çıktı sandım. gene sızdım. şimdi de hapşırıyorum habire.

yani benim anlayacağım
bünye
kaput.

hayırlara vesile.