bu benim ikinci ve son kapatışım. nerden mi biliyorum. çünkü ilkinde zorlanmıştım, zorlanmış olmam zoruma gitmişti, sevgilimden ayrılmış, birine yanlış birşey yapmışım gibi hisseder olmuştum, bu daha çok bozmuştu beni vs vs...
ilaç bünyedeydi yani hala.
bu sefer buz gibiyim en fazla.
ve zaten ben nedense, ayrılmayı hep ancak ikinci seferinde gerçekten gerçekleştirebildim hayatımda şimdiye kadar.
ve işte şimdiiii
çirkin facebookun iki fotoğrafını sunuyorum.
ondan ayrılınca önce böyle bir duygu sömürüsü yapıyor (foto-1) (ki yöntem geliştirmişler, ilk ayrıldığımızda özleyecekler listesi yoktu)
ve yemezsen de (foto-2) "hah! demek ayrıldın... yani demek ayrıldığını sanıyorsun...peki...şöyle yapalım: biz hep burdayız. senin için de her zaman yerimiz var. yerin bizde bir boşluk çünkü sen özelsin. git gez biraz. tebdili mekanda ferahlık vardır. yerimizi biliyorsun. istediğin zaman dönebilirsin kapılarımız ardına kadar açık küçük tilki.."
allaha ısmarladık feysbuk.
deactivate your account
activate yourself!
yürrrrrrü be
