Tunus'un geçmişindeki bu Atatürk ve Türkiye sevgisi sayesinde Tunus'ta Türk turist olmak ayrıcalık oluyor. "Müslüman!" "Mustafa Sandal!" "arkadaş!" gibi.
Temmuz ayı Tunus'ta düğün ayı. Her yerde, sabah akşam demeden düğün var. Gecekondu mahallelerinde sokaklarda başlıyor, daha zengin yerlerde geceleri tek klavyeli canlı müzikler eşliğinde gazinolarda habire debire düğünler. Bir de Tunus klasiği o "lilililililililili"leri duyuluyor her yerde kadınların. Neydi onun adı? Kaynana zırıltısı. Yok. Neyse.
Hmm Tunus'ta alkol yasağı yok ama aslında gizli yasak var. Alkol ülkede çok pahalı. Ruhsat almak da pahalı dolayısıyla sadece turistik restoranlarda alkol var. Sokakta içen pek görülmüyor. Kayalıkların arkasında falan ancak. Kadınların girmediği birahaneler var. Sigara yasağı yok ohh! Çok güzel bir beyaz şarapları var adı da Selian.
Manyak da bir içkileri var adı Boukha. Boukha, incir alkolü yani incirden çıkarılan alkol. Tadı acı votka gibi. Tehlikeli bir içki! Bu gayet genel bir kanıydı bizim 14 kişilik turist grubunda -Fransa, Türkiye ve Kanada'dan düğüne gelmiş 14 kişiydik- örneğin ben bir gece içtim bu mereti. Önce iki kadeh şarap, sonra da bildiğim kadarıyla 3 kadeh de boukha sonra evin havuzuna elbisemle girip yüzdüm, çıkıp dans ettim. Sonra, uyandım. Arası yok. Ama hiç mi hiç yok! Sıfır! Bunun üzerine ben de bu içkinin tehlikeli olduğuna kanaat getirdim.
Tabii ki çok güzel kuskus yedimm! Aslında her yerde yok ama kuskus. Ancak turistik yerlerde var. Yapımı çok kolay ve doyurucu olmasına karşın bayram yemeği sayıldığı için her yerde bulunmuyor.
Türk kahvesi berbat. Sade orta falan anlamıyorlar. Fransızca istersen Türk Kahvesi, Arapça istersen Arap kahvesi oluyor adı.
Balıklar çok, çok güzel ve ucuz.
Akdeniz! Akdeniz çok güzel ve sıcak ve kum. Bir sürü deniz bıdısı görülebiliyor rahatlıkla -hatta benim Tunus'a geldiğimin 3. saati, denize girdiğimin 3.adımında yaptığım gibi bir vatozun üstüne basıp hastanelik de olunabiliyor. Offff ne acıydı! Of of! Sırtta taşındam hastaneye! Zehir dizime kadar çıktı, ayak şişti. Acı acı acı!-
Tunus pis. Baya pis heryer ve kimse de rahatsız değil bundan. Heryer ya çöp ya da leş kokuyor. Özellikle düğün vakti sürekli kurban kesiliyor çünkü. Ve sokaklarda çöp kutusu ve çöp arabası görmedim pek.
Afrika güneşi bir başka fakat. Tunus'taki tüm bitkiler burdakilerden çokkk daha coşkunlar! Devasa kauçuk ve manolya ağaçları! İnanılmaz tahrik edici yoğun ykokulu yaseminler! Fuşye, beyaz, sarı, turuncu kocamaan begonvil ağaçları nerdeyse! Upuzun kaktüsler! Herşey yoğun ve büyük!
Sokaklarda, sert bir sazın üstüne ince kırmızı iple demet halinde bağladıkları yasemin çiçekleri satan amcalar ve çocuklar var. ya da "fıl"(فل) isimli çiçekten yapma ip kolyeler satıyorlar. Her yer yasemin ve fıl kokuyor.
Genç erkeklerin geleneksel eğlenme biçimleri, bir arabaya tıkışıp ıptıs müzikler eşliğinde hız yapıp ortalıpa laf atmak. Çok tanıdık değil mi? Ama her yerde böyle bu Tunus'ta.
Tunuslular çok iyi insanlar. Hakkaten yardımcı oluyorlardı hep. Fakat iş yol sormaya gelince...hmm o fena işte. "Sora sora Bağdat bulunur" lafı, tesadüfen Tunus'tan geçiyorsan geçerliliğini yitiriyor. Tunus'ta takılır kalırsın! Yol sorduğumuz 30 kişiden ancak bir tanesi doğru bilgi verdi. Yüzyıllık esnaf, bulunduğu sokakta ne var ne yok bilmiyor pek. Var diyor yok çıkıyor, yok diyor var çıkıyor.
Ha ilginç bir biçimde Tunus'ta yaz saati uygulaması çok ciddi tartışma konusu imiş. Bazen yaz saatine geçiliyor bazen geçilmiyor, her sene de bunun tartışması yapılıyormuş.
İki adet Tunus sigarası tanıdım ordayken. Her yerde bunlar vardı: Mars ve Merit. Ayrıca bunların korsan olanları da oluyor. Ben bi gece o sahte olanını içmişim de kimse söylemeyip eğlenmiş. nesi eğlenceyse bunun!
Sonraaa Tunus'ta camilere müslüman olmıyanlar ancak avluya kadar girebiliyor ve büyük camilerde de onlara giriş paralı. Biz Türk olaraktan girebildik tabii.
Aldığım notlar kısaca böyle.
1) Yasemin demeti
2) Evlenen çiftimiz Benoit ve Amina
3) Tunus'un Türkiye fetişizmi
4) Her yerde Tunus bayrağı (Mehdia'da kaldığımız otelin arkası)
No comments:
Post a Comment